Mobiliteitsbudget maakt eindelijk een doorstart

Enkele opvallende cijfers en statistieken

Ruim 1 miljoen euro aan mobiliteitsbudget staat er vandaag op onze Modalizy Budget kaarten. Dat bedrag is op amper 8 maanden tijd verdubbeld. Het is uiteraard maar een pril begin en we verwachten een sterke stijging: we zien immers vandaag dat de mobiliteitsswitch is ingezet.

Uit onze statistieken blijkt dat:

• 36,79% van het beschikbare budget, ondanks het inruilen van de bedrijfswagen of salariswagen, toch gespendeerd wordt aan de dienst “chauffeur met auto”.

• Het mobiliteitsbudget vooral wordt gebruikt voor de aankoop van losse tickets op het openbaar vervoer. 30,24% van alle transacties gebeuren op trein, tram, bus en in het verlengde hogesnelheidstrein.

• De deelstep populair blijft met 18,65% van de transacties. Kortere trajecten, de zogenaamde last mile en de uitbreiding van het mobiliteitsbudget naar andere gezinsleden hebben op deze vervoersmethode een grote impact gehad.

• Gebruikers ook de voordelen van het mobiliteitsbudget op vakantie of citytrip hebben ontdekt. Al 8,36% van de transacties gebeuren in Europa. De populairste vervoersmodi daar zijn het openbaar vervoer, auto met chauffeur en de e-step.

Het is ook frappant dat het aandeel van de deelfiets relatief zwak blijft (1,16%). Dit cijfer wordt wel gecompenseerd door de aankoop van (vooral elektrische) fietsen en fietsuitrusting in gespecialiseerde winkels. Dit laatste cijfer bevestigt recente bevragingen, uitgevoerd door hr-dienstverleners, dat men ook voor langere afstanden het stalen ros op kruipt.

Marktsituatie en beleid geven mobiliteitsswitch een boost

Uit een bevraging bij onze klanten en prospecten komen verschillende redenen terug om het mobiliteitsbudget te implementeren:

• De vergroening van de autofiscaliteit, en de recente stijging van brandstofprijzen, laat werkgevers niet alleen nadenken over de transitie van een thermische naar een elektrische vloot, maar doen ze ook nadenken over verloning en (bedrijfs)mobiliteit in een breder kader.

• Steden zoals Brussel, Antwerpen, Hasselt,… hebben verschillende maatregelen genomen om meer ruimte te geven aan zachte mobiliteit, maar ten koste van “koning auto”. Hun doel is om wegen veiliger én aangenamer te maken door het autoverkeer te verminderen.

• Bedrijven kunnen hun sociale en maatschappelijke verantwoordelijkheid niet langer ontlopen: niet alleen hun klanten worden kritischer, ook in hun zoektocht naar nieuwe werkkrachten is het een gespreksonderwerp.

• In de war on talent zetten werkgevers een maximaal aantal tools in om nieuwe werkkrachten te vinden en aan hun te binden. Een flexibele en à la carte verloning maakt daar deel van uit.

• Werknemers, vooral een jongere generatie, willen meer flexibiliteit in hun vervoersmodi én toegang tot een zo breed mogelijk scala aan vervoersmiddelen. Een salaris- of bedrijfswagen bezitten is niet het belangrijkste, wél op hun bestemming raken.

• Omwille van die maximale flexibiliteit willen gebruikers niet vasthangen aan abonnementen, ze willen ook snel losse tickets kunnen kopen in functie van de situatie en het traject dat ze afleggen. En dat traject is voor elke reiziger anders.

• Door Covid gebeuren er minder verplaatsingen en is koning auto zijn status kwijtgeraakt.

Kansen om het mobiliteitsbudget te boosten

Niet tegenstaande dat het mobiliteitsbudget stilaan aan populariteit wint, liggen er voor beleidsmakers nog altijd een heleboel kansen. Kansen die een positieve impact zullen hebben op het klimaat, op welzijn, op mobiliteit, en dus ook op onze economie. Want in dit geval is stilstaan écht wel achteruitgaan.

• Het mobiliteitsbudget is vandaag geplafonneerd tot 1/5de van het bruto jaarloon met een maximum van € 16.000 per jaar. Voor een groep werknemers, grootverdieners, is de auto een vorm van verloning. Intekenen op het mobiliteitsbudget betekent voor hen een verlies aan loon en koopkracht. Het volstaat om één spelregel te veranderen.

• Vandaag is het mobiliteitsbudget exclusief voor werknemers met een bedrijfswagen of als je functie recht geeft op één. Een uitbreiding naar alle werknemers, met eventueel een aangepast fiscaalvoordelig regime, zou bij de huidige energieprijzen de mobiliteitsswitch kunnen versnellen.

Never waste a good crisis.

• De verplichting om vanaf 2026 in pijler 1 over te schakelen op elektrische auto’s, in combinatie met de hogere prijzen ervan, zullen gebruikers van salariswagens ook weerhouden om voor een mobiliteitsbudget te kiezen. Gezien de huidige energiecrisis zijn wij voorstander om die deadline op te schuiven.

• Het mobiliteitsbudget is vandaag niet sturend. Het is budgetneutraal, waardoor het niet leidt tot een gedragsverandering. We roepen beleidsmakers dan ook op om het te hervormen zodat er een financieel voordeel is t.o.v. de bedrijfswagen.

• Vandaag is de werknemer afhankelijk van de bereidheid van de werkgever om het mobiliteitsbudget in te voeren. Wij zien het eerder als een recht voor de werknemer. Dat is de enige manier om ook vanuit het werkveld de vraag aan te zwengelen en werkgevers te laten nadenken en te duwen naar een mobiliteitsswitch.

Er is dus nog werk aan de winkel op het vlak van toegankelijkheid en aantrekkelijkheid.